مفهوم کلی تاب آوری در برابر مخاطرات طبیعی عبارت است از به حداقل رساندن جمیع آسیب های محتمل بعد از یک رویداد مخاطره آمیز (مانند زلزله، سیل، زمین لغزش و فرونشست) و پس از آن بازگشتن به شرایط عادی و معمول. نمونه عینی تاب آوری در زمان زلزله توهوکو ژاپن 2011 اتفاق افتاد. شاید این سوال پیش بیاید که چرا ژاپنی ها در زمان رخداد یک مخاطره ملت تاب آوری هستند. دلایل زیادی را می توان نام برد، مانند سطح آموزش و فرهنگ، پیشرفته بودن، تعهد و...، اما یکی از عناصر اصلی تاب آوربودن آنها، در معرض قرارگیری زیاد آنها است؛ به این معنی که تجربه یک مخاطره طبیعی به دفعات زیاد اتفاق می افتد و مردم به طور ذهنی و عملی آمادگی