از جمله بحث های پرشوری که از آغاز سال 1357 هجری شمسی در فضای جامعه ملی دینی ایران و در سطح جهانی، به خصوص در محیط های آکادمی ملی و جهانی مطرح شده، بحث بحران دولت ها و به گونه ای روشن بحران دولت مبتنی بر ملیت، بحران دولت مبتنی بر مردم سالاری است (STATE-NATION)!

امروزه دولت های مردم سالار، در همه جا حتی در ایفای نقش های سنتی خود، «ناتوان و ناکارآمد»، به نظر می رسند. عوامل متعددی از جمله: 1- قدرت گرفتن شرکت های چندملیتی 2- پیدا شدن شبکه سازمان های نیروی غیردولتی خصوصی 3- جریان جهانی شدن امور از جمله امور اقتصادی 4- جریان وجود اتحادیه های فوق ملی همانند اتحادیه اروپا و... که امکان حرکت را به دولت های (حکومت های) ملی نمی دهند که تا در بیشتر زمینه ها مستقلاتصمیم بگیرند و مستقلا تصمیمات خود را به اجرا رسانند.