جورج اورول نسبت به شرح حال نویسی بدگمان بود، به نظرش شرح حال نویسان با ارائه تصویری مثبت از خود، واقعیت را بیان نمی کنند. به نظر اورول تنها به آن شرح حال نویسی می توان اعتماد کرد که موضوع شرم آوری را برملاکند. «آس وپاس ها» کتابی است که اورول در آن دوره ای از زندگی اش را در پاریس و لندن که با فقر و بی خانمانی و گرسنگی همراه است شرح می دهد. آیا فقر و بی خانمانی شرم آور است؟

به نظر اورول فقر و بی خانمانی شرم آور نیست، حتی به نظر می رسد اورول در دوره هایی از زندگی اش ترجیح می دهد بی خانمان زندگی کند تا باخانمان. تلقی اورول از بی خانمانی و فقر همواره با حسی از همدردی همراه است. این تلقی از