یکی گوشه کلاه لبه دارش از عرق خیس شده و دیگری عینک آفتابی زده. هشت نفر در اتاق نیمه تاریک پر از دود پشت میز نشسته اند و با صورت های بی حالت مشغول بازی پوکر هستند. اینجا در خانه های پوکر تهران خبری از نورهای نئونی و چراغ های چشمک زن نیست. همه چیز در سکوت برگزار می شود و صاحبخانه هر چند دقیقه با وسواس به همه بازیکنان تذکر می دهد. یک آپارتمان تقریبا قدیمی در شمال شهر تهران محل جمع شدن بازیکنان این بازی است. جایی که با کمک یکی از دوستان توانستم چند ساعتی را در آنجا بگذرانم. او می گوید: «به طور معمول هفته ای سه تا چهار شب این بازی در صورت به حد نصاب رسیدن بازیکنان برپا می شود.» اما برنده اصلی بازی