تا فلسفه و میل به تفکر در دانشگاه های ما اهمیت نیابد، رشته های دیگر نه عمق می یابند و نه اصیل می شوند.

«فلسفه» شناسنامه خود را از تاریخ دارد. بر این اساس، تاریخ فلسفه، اضمحلال فلسفه نیست بلکه بر بقای فلسفه دلالت می کند. به تعبیری، تاریخ فلسفه، حیات فلسفه است. کسی که ادعای فلسفه ورزی و فلسفه خوانی دارد، از پرداخت به تاریخ فلسفه گریزی ندارد.

فیثاغورث همواره خود را «دانش جو» معرفی می کرد به این معنا که هنوز در پی دانستن است نه اینکه همه دانایی ها را می داند. او حکمت خود را نفی کرد و معتقد بود صرفا حب به شناخت و حکمت دارد، نه اینکه واجد آن است و در این راستا، از واژه «فیلو» به معنای وفادار و «سوفیا» به معنای حکمت یاد می کند.