1- هر تیمی که به امارات می آید من به دیدنش می روم. چه تیم المپیک، چه پرسپولیس، چه جوانان و چه اکنون که تیم ملی بزرگسالان آمده است. وظیفه خودم می دانستم که برای خوشامدگویی به اردوی آنها بروم و با کی روش و پیروانی سلام وعلیکی داشته باشم. در شرایط کنونی امکان نداشت تیم قدرتمندی را برای بازی دوستانه با ایران پیدا کنند. ملی پوشان هم بعد از چند روز تمرین نیاز داشتند که یک بازی انجام دهند تا بازیکنان در بوته آزمایش قرار گیرند. برگزاری این مسابقه از هیچی بهتر بود.

2- منتقدین نظری دارند درباره اینکه این بازی در شان فوتبال ایران نیست. حرف شان درست است اما واقعیت این است که باید ببینیم چاره چیست. باید بازیکنان ملی پوش بعد از انجام تمرینات که انجام دادند یک بازی برگزار می کردند: ضمن اینکه چند ملی پوش ایرانی هم به تهران برگشته بودند. به هر حال انجام شدن این بازی که دوستانه هم بود از انجام نشدنش بهتر بود.

3- با کی روش فقط سلام و علیک داشتم و به او خوشامد گفتم. به خودم اجازه نمی دهم که در کار برانکو یا کی روش دخالت کنم. اگر از من بخواهند این مشکل را حل کنم بحثش جداست اما واقعیت این است که تیم ملی با برنامه فدراسیون و هزینه فدراسیون فوتبال ایران به امارات آمده است. خود فدراسیون مکاتبات و مقدمات سفر تیم ملی به امارات را فراهم کرده بنابراین در این مورد نه من می توانم پاسخگو باشم نه شما رسانه ها و نه برانکو. خود فدراسیون باید در این مورد پاسخگو باشد زیرا این اردو طبق برنامه ریزی فدراسیون بوده است.

4- سلطانی فر از خانواده ورزش است. او می تواند برای حل اختلاف کی روش و برانکو پیشقدم شود تا این مسائل دیگر در فوتبال ما دیده نشود. هر دو مربی اثرگذار هستند و هر دو مربی هم حافظ منافع تیم شان هستند. اختلاف سلیقه ای پیش آمده که وزیر ورزش می تواند برای حل آن پیشقدم شود اما فدراسیون هم باید این مساله را حل و فصل کند. من خودم درون مساله نیستم و نمی توانم در این مورد قضاوت کنم اما آنچه مسلم است اینکه خود فدراسیون در مورد برگزاری این اردو توضیح دهد. توپ اکنون در زمین من، رسانه ها یا اشخاص دیگر نیست. این اختلاف باید حل و فصل شود. اختلاف بین تیم ملی و پرسپولیس به ضرر فوتبال ما است.