سلام آقای دکتر. هفته پیش یه حال غریبی داشتم: دوست داشتم آواز بخونم ولی نمیدونستم چه آوازی... نه که چیزی حفظ نباشم، فکر می کردم اینا که حفظم متناسب با حالم نیست. اینکه مریضی نیست؟ هست؟ من ترانه زیاد حفظم، فکر نکنید حافظه ام یاری نمیکنه، از همه نوعی هم از بر دارم: از ساخته های روح الله خالقی و علینقی خان وزیری تا پاپ- راک جوون پسند گوش کر کن. البته به همه شون تعلق خاطر ندارم. آدمیزاده دیگه، شما بهتر واقفی: دلش به همه چیز رضا نمی ده. مثل طوقی جلده، روی هر بومی نمی شینه. منم بیشتر ملودیای آروم می پسندم... این یعنی افسرده ام؟ خودم فکر می کنم آهنگ غمگین خوبه، غمش هم خوشه. مثلاشما ببین، همین «شب به گلستان تنها...»: یه غمی داره ولی این همه طرفدار پاش نشسته، شما که نمی خوای بگی همه شون افسرده ان؟