منیر لباسش را پوشید، نگاهی به شوهرش انداخت. با صدای بلند گفت: من می روم خرید! شوهرش خرخری کرد و یکسری الفاظ نامربوط و نامشخص از دهانش خارج شد. منیر رفت. امروز نوبت دختر بزرگش بود که در خانه بماند. امروز 10 ساله شد سکته مغزی شوهرش. 10 سال است روی ویلچر افتاده. 10 سال است حرف نمی زند. نگاه آشنا ندارد. تنها تعاملش با دنیای اطراف صداهای ناهنجار و نامفهومی است که وقتی گرسنه است یا خودش را خراب کرده از خودش در می آورد. گاهی هم بی خود و بی جهت سرو صدا می کند. منیر می گوید حوصله اش سر رفته. دیگران می گویند منیر توهم این را دارد که شوهرش درکی از حوصله یا اطراف را دارد. عین یک بچه 7- 6 ماهه است که وقتی