اینجا قلعه گنج است سرزمین محرومیت های مظلوم، اینجا محرومیت واژه غریبی نیست. جایی که کلاس های درسش از شاخ و برگ درختان نخل ساخته شده و کفپوش آن حصیری است. فقر ومحرومیت هم درون آن کلاس کپری بیداد می کند اینجا نه مدرسه ای سرپاست و نه معلمی و نه کتابی هست.

هرچه به کپرها نزدیکتر می شوی رنجی را مشاهده می کنی که آزارش برایت بیشتر از فقر مادی است. نداشتن مدرسه، بیمارستان، درمانگاه، آب آشامیدنی، اشتغال مناسب و نبود حمام و سرویس بهداشتی، موجب شیوع بیماری های خاصی میان انسان و دام شده است. هر ساله بسیاری از دام ها بر اثر بیماری های شایع تلف می شوند. اینجا همه چیز فقر را فریاد می زند.