از برکات انقلاب اسلامی ایران توجه به موضوع آموزش و گسترش آن در تمام سطوح بوده و هست. در چند سال اخیر نیز تدوین سندهای ملی از جمله «سند تحول بنیادین آموزش و پرورش»، «سند جامع علمی کشور» و «سند چشم انداز 20 ساله» به خوبی شاخص های کمی و کیفی را که با فرهنگ و اعتقادات کشور ما همخوانی دارد تدوین کرده و برای اجرایی شدن به دستگاه مسئول و ذی ربط محول نموده است.

متاسفانه اسناد گفته شده در ساختارهای بوروکراسی و غیرضروری کشور دیرزمانی است که خاک بی توجهی می خورند و متولیان امر آستین همت را چنان که باید برای اجرایی شدن بالانمی زنند! در این بین خبری به گوش می رسد که مسئولین کشور به جای اسناد بالادستی