ایام نزدیک به پایان اسفند، روزنامه ها در یک سنت که مشخص نیست وجه عملی اش از کجا نشئت گرفته؛ مبادرت به چاپ ویژه نامه هایی (سالنامه) می کنند تا خوانندگانی که در سال هم سراغی از روزنامه، خبر و تحلیل نمی گیرند؛ ناخنکی در این 15 روز به آن بزنند. امری که در ذات خود لزوما بد نیست و به نوعی تشویق و در حقیقت یادآوری مطالعه در ایام تعطیل را نشانه می رود. در این ویژه نامه ها، معمول این سال ها، سراغ افرادی می روند که شخصیت های نخبه در کار و امور خویش هستند و سعی و تلاش است زاویه های کمتر پرداخته شده به زندگی آنان، کنکاش شده و در حقیقت برای خوانندگان به صفحه آید؛ امری که از فرط تکرار در همه روزنامه ها و