گفته می شود سلمان رشدی در خیال پردازی خود از افسانه غرانیق،بیشتر متاثر از آثار مونتگمری وات بوده است. باید توجه شود پردازش رمان گونه از افسانه غرانیق برای تقدس زدایی از تصویر پیامبر اعظم(ص) در حالی صورت می گیرد که زمینه را برای تشکیک در حقانیت و خطاناپذیری «وحی الهی» و به تبع آن خطاپذیری قرآن کریم مهیا می کند. همان گونه که در ادامه خواهد آمد، توسل سلمان رشدی به سبک رئالیسم جادویی و استفاده از عنصر خیال و استفاده از مفاهیم جادو و طلسم، همگی برای شبهه سازی در مورد پدیده وحی الهی، انجام گرفت. رمان سلمان رشدی با توسل به شیوه های پست مدرن در حوزه ادبیات داستانی نوشته شده است اما خط اصلی رمان چیز