کتابخوانی جزو مهم ترین فعالیت هایی است که به آدمی آرامش می دهد، آن هم در جهان پر اضطراب امروز که مدام در معرض اخبار هستیم و به دلیل اقتضائات زندگی امروز و حضور در فضای مجازی، نمی توانیم در معرض اخبار نباشیم، در این وضعیت، کتاب برای آدمی خلوتی لذت بخش فراهم می آورد و انسان می تواند برای ساعتی با نویسنده و شخصیت های مورد علاقه خود خلوتی دلپذیر داشته باشد.

برای من، خواندن هر کتاب، همچون یک فتح است و هر بار پس از تمام شدن آخرین صفحه یک کتاب و بستن جلد آن، احساس پیروزی و قدرت می کنم و همین جزو عواملی است که باعث می شود کتاب خواندن را دوست بدارم، این فتح شخصی و این پیروزی مکرر برایم دوست داشتنی است.

از میان کتاب هایی که دوست شان داشته ام، «تعقیب گوسفند وحشی» نوشته مورراکامی را برای نوروز توصیه می کنم، کتابی با پی رنگ داستانی شگفت انگیز و با ترجمه مهدی غبرایی عزیز و دیگری کتاب «کوتوله» نوشته پرلاگر کویست با ترجمه حسین گلابیان که نشر «چشمه» آن را منتشر کرده است.

هر دو کتاب باید با دقت و تمرکز خوانده شود چراکه ورق زدن صرف آن، کافی نیست.