لویاتان و بهیموت دو اثر جاودان توماس هابز، فیلسوف بریتانیایی، است: «لویاتان» تحلیل دوران گذار از وضع طبیعی به جامعه مدنی و استقرار حاکمیت و دولت است و «بهیموت» بسط استدلال عمومی کتاب لویاتان با تمرکز بر نمونه ای تاریخی، یعنی جنگ های داخلی انگلستان. هابز لویاتان را وقتی نوشت (1651) که از ترس به پاریس گریخته بود: پیش از فرار، نظریه اش در حمایت از پادشاه تلقی شده بود و پارلمان نیز قصد در افتادن با اقتدار شاه را داشت. نسخه ای از این کتاب را به چارلز دوم تقدیم کرد که او نیز به پاریس گریخته بود و نزد هابز ریاضیات می خواند. وقتی محافل سلطنت طلب انگلیسی در پاریس نارضایتی خود را از «لویاتان» ابراز کردند