ساختار قدرت در ایالات متحده آمریکا بر مبنای «تفکیک قوا» در عالی ترین شکل خود در سپهر عملیاتی سیاست این کشور به مرحله اجرا درآمده است. به این معنا که علاوه بر استقلال قوای سه گانه، ایالت های 50 گانه نیز دارای قدرتی در حدود سطح ملی و فدرال هستند که توان اجرائی و قضائی در چارچوب ساختار و قانون در قبال دستورات اجرائی دولت فدرال را دارند. این ساختار سیاسی باوجود آنکه قدرت بسیاری را به رئیس جمهور واگذار می کند و در بسیاری از موارد وی را در جایگاه تنها تصمیم گیرنده قرار می دهد، اما به شدت رویکرد سیستمی دارد و فرد را در چارچوب نقش و ساختار، محدود و قابل کنترل می کند. «فرد» به عنوان کنشگر اصلی در فرایندهای