روز جمعه به پای صندوق رای می روم و بی شک انتخاب من از بین نامزدهای دوازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری، حسن روحانی است. اما علت اینکه می خواهم این بار هم رای بدهم، مثل همه انتخابات هایی که رای دادم، این است که رای دادن را یک وظیفه ملی می دانم. نمی توان در یک مملکت زندگی کرد و در موسم انتخابات، فقط تماشاچی بود. نمی شود آدم در کشوری متولد شود و زندگی کند و از همه محاسن آن کشور بهره ببرد و بعد هم نظاره گر سرنوشت باشد و هیچ کاری نکند. تجربه سالیان عمر، به ما اثبات کرده که رای ما در جهت احقاق مطالباتمان اثرگذار است و با همین یک برگ رای می توان به تغییر، امید داشت. به احترام وطنم ایران، به حسن روحانی رای می دهم چون نمی خواهم به عقب برگردیم. چون احترامی که در این چهار سال، روحانی و تیمش دوباره برای مملکتمان پس از هشت سال انزوای بین المللی رقم زدند برایم ارزشمند است و رای من نیز در جهت حفظ حرمت این سرزمین است.