«منافع ملی» اگر در همه جوانب آن مدنظر باشد، همه آن چیزی است که هر نظام سیاسی و دولتمردان آن باید همه حواس، تلاش، ظرفیت، امکانات و دغدغه ها را برای تامین حداکثری آن به میدان آورند و هر مانعی از جمله موانع داخلی و موانع خارجی را از سر راه آن بردارند. این وظیفه ای ملی است که هر علاقه و منفعت دیگری به خصوص منفعت های شخصی و حزبی و طایفه ای آنگاه که در تصادم با آن قرار گیرند، باید کنار گذاشته شوند. حساسیت توجه ویژه به منافع ملی در همه کشورها و نظام های سیاسی باید بالا باشد و درخصوص کشورها و نظام هایی که به واسطه اهداف بلند و استراتژیک در معرض انواعی از دشمنی ها قرار دارند، باید چندین برابر بالا باشد. اما سوگمندانه در کشورمان شاهد «غفلت های استراتژیک» و سوءرفتارهایی هستیم که نه تنها بی توجهی به منافع ملی به حساب می آید بلکه در نقطه مقابل آن و از بین برنده آن محسوب می شود.