محمد مساوات از جمله کارگردان های جوان تئاتر به شمار می رود که مشابه معدودی از هم نسلانش یک ویژگی بارز دارد. دست به قلم است و نمایشنامه می نویسد. تا به حال متن خارجی کار نکرده و همواره حاصل تجربه و دریافت شخصی اش از جهان و جامعه پیرامون را روی صحنه برده است. گرچه! یکی دیگر از ویژگی های مساوات اتفاقا تغییر رویکردهای مداومش هنگام اجراست. یک روز نمایش خود را مبتنی بر متنی با دیالوگ های زیاد و میزانسن های بسیار، حتی سرسام آور مثل «قیاس الدین مع الفارق» کارگردانی می کند، زمانی هم تجربه ای به شدت مبتنی بر فیزیک بازیگر و کم دیالوگ مانند «خانه وا ده» اما فصل مشترک تمام این آثار چیست؟ فروپاشی جایگاه پدر