یک رای است و تغییر سرنوشتی که نه فقط در چهار سال آینده، چه بسا سال هایی دورتر از آن رخ می دهد. یک رای است و هزاران تاثیری که در آتیه یک یک ما رخ نشان می دهد. حالا دیگر ما در هزارتوهای یکنواخت صدها سال پیش گرفتار نمانده ایم؛ بارها به هم نگاه و بغض کرده ایم و اشک ریخته ایم و داغ شده ایم و حرف هایی بر دلمان و واژه هایی روی لبمان ناتمام مانده است؛ امیدها دیده ایم و ناامید شده ایم اما امیدوار مانده ایم. نگاهمان گره خورده در نگاه همین صندوق های بی جانی که پرچم میهن بر آن می درخشد و دل بسته ایم به عاقبت خوشی که از رهگذر همین انبوه کاغذهای تاخورده در صندوق ها برایمان رقم می خورد؛ این ارمغان جهان است.