سخنرانی ها و گفت و گوی سیاستمداران و مسئولان هر کشوری، تاثیری گذرا بر قضاوت مردم جهان درباره یکدیگر دارد، اما اگر جهان و بویژه قدرت های جهانی ببینند مردم کشوری صفی طویل و کیلومتری برای تعیین و شراکت در سرنوشت خود و دولت کشورشان بسته اند، این تاثیر دائمی و گسترده خواهد بود اما اگر حوزه های انتخاباتی را خالی ببینند آیا تاثیری مثبت بر قضاوت دیگران خواهد گذاشت؟ اگر قدرت ها صف های انتخاباتی ما را خالی ببینند به خود اجازه می دهند برای سرنوشت ما تصمیم بگیرند، چراکه فکر می کنند سرنوشتمان برایمان بی اهمیت است و شاید هم درست فکر کنند. کشورهای خارجی وقتی میزان مشارکت ما را در سرنوشت ایران ببینند آن گاه ملت ما را شایسته رشد می دانند. من قطعا رای می دهم و معتقدم این رای سرنوشت ساز است؛ آرای ما همچون اندیشه های ما موثر خواهند بود. ایمان دارم این جمعه، 29 اردیبهشت ماه، برخلاف آنچه بدبینان می گویند از سوی ایرانیان یک شگفتی باورنکردنی آفریده می شود.