من به شرایط حال حاضر معترضم و تو نیز معترضی... من نسبت به وضع بیکاری، ناعدالتی، آزادی بیان داشتن معترضم... دردها بین مردم کشور مشترک است یکی کمتر یا یکی بیشتر. در شرایط فعلی تنها راه مشترک برای بهبود این دردهای مشترک انتخابات است. من رای می دهم چون ادبیات رییس جمهور آینده برایم مهم است سواد او مهم است، افکار و حرف ها و عملکرد او مهم است. من رای می دهم تا بعدها هم بتوانم درباره اداره کشور انتقاد کنم یا نظری بدهم. کسی که رای نمی دهد بیشتر نشان دهنده این است که اعتراض یا انتقادی ندارد یا اگر اعتراضی دارد برایش تلاشی نمی کند. اگر غر زدن و بهانه گرفتن راه حل سریع و درست برای حل مشکلات بود حتما همه مردم این تصمیم را می گرفتند.

دموکراسی، روندی تدریجی است و اگر امروز ما در این فرآیند مشارکت نداشته باشیم، بهبود وضعیت خود و فرزندان مان را به تاخیر انداخته ایم. بار دیگر رای می دهیم باز هم با سعه صدر و بزرگواری بگوییم ما مردمی هوشیار به سیاست های کشورمان هستیم. راه یا بی راه انتخاب بد یا انتخاب خوب مهم این است طمع انتخاب و دموکراسی را در کنار و باهم بچشیم. از هم بیزار نباشیم و مهربانانه همراه شویم حرف های مان را با رای های مان بگوییم. وحدت و انرژی این روزها مردم ارزشمند و لذت بخش است. لبخند رضایت از حضور در عرصه انتخابات را نثار هم کنیم از اینکه همراه شدیم و باز هم بار مسوولیت انتخاب را کشیدیم و نتیجه را به خدای نگه دارنده کشورمان بسپاریم. رای می دهیم تا یک هزینه ملی را تبدیل به منفعت ملی کنیم و «برای آزادی در اندیشه، منطق در گفت وگو، قانون در عمل و استیفای حقوق شهروندی و پیاده شدن عدالت اجتماعی و اقتصادی در جامعه» تلاش خواهیم کرد. این بار این شمایید که باید تکرار کنید.