مردم ایران روز گذشته به صورت خودجوش و به صورت بسیار گسترده در صحنه انتخابات دوازدهمین دوره ریاست جمهوری حضور پیدا کردند. حضوری که می تواند مبنای فعالیت یک دولت باشد.درصد آرا نشان می دهد که مردم تا چقدر موافق با کاندیدای خود هستند.وقتی میزان مشارکت به شکلی که روز گذشته رقم خورد بالا باشد در حقیقت نشان می دهد که آن دسته از رای دهندگان به رئیس جمهوری منتخب خود چه دیدگاهی دارند و این امر یعنی همراه بودن با تصمیماتی که وی می خواهد طی 4 سال اتخاذ کند.وقتی درصد بالای از مردم رئیس جمهورشان همانی باشد که رای دادند در تمام شرایط در کنار او قرار می گیرند و تصمیم های او را می پذیرند اما اگر عکس این مهم باشد همان مردم می توانند چوب لای چرخ رئیس جمهوری جدید بگذارند، چرا که احساس نارضایتی دارند. اما در این مقطع رئیس جمهوری منتخب با آرای بالا سکاندار قوه مجریه می شود. لذا این امر کمک می کند تا مردم کمترین احساس نارضایتی را داشته باشند و سعی کنند در تمام موارد با دولت دوازدهم مشارکت کنند. وقتی چنین فضایی شکل می گیرد یعنی مردم به فعالیت های اقتصادی که دولت می خواهد در ماه و سال های آینده انجام دهد ضمن مشارکت، حمایت هم می کنند و این برای آنکه یک دولت موفق شود بسیار باارزش است. حال وقتی تعداد زیادی از مردم رئیس جمهوری دولت دوازدهم را از آن خود می داند می توان اطمینان یافت که اقتصاد ایران وارد مرحله تازه ای می شود، مرحله ای که می توان از آن به عنوان توسعه و رونق نام برد.