در بازار موسیقی امروز که آثار کم محتوا کم به گوش نمی رسد، به سراغ شاعران بزرگی نظیر حافظ، سعدی، مولانا و فردوسی رفتن حکم کیمیا را دارد. نمی توان از تاثیر مخرب آثار دسته اول در میان مردم چشم پوشید و از اثر مهم و نیکوی دسته دوم سخنی نگفت. شاعران بزرگ ایرانی نقش برجسته ای در زنده نگاه داشتن زبان پارسی داشته اند و امروز که بسیاری از وجوه این زبان بزرگ در معرض خطر است، باز همان ها هستند که می توانند نقش پر اهمیت خود را ایفا کنند. زبانی که طی سال ها دستخوش تغییرات شد و آنچه که امروز می شنویم زبان خالص پارسی نیست؛ درست همان نگرانی که در شعرهای فردوسی هم حس می شود. دورانی که زبان دانش و ادبیات در ایران،