بیاد دارم در اوایل دهه شصت و دوران جنگ تحمیلی، در شب های ماه محرم هربار که هیئت زنجیر زنی ما در کرمانشاه – هیئت پیروان ابوالفضل العباس علیه السلام - از عزاداری شبانه به مکان اصلی هیئت باز می گشت، مرشد اسد، مداح هیئت که فردی متدین وانقلابی بود و چند سالی است به رحمت ایزدی پیوسته، برای ختم برنامه مداحی آن شب می گفت: «صدات به کربلای اباعبدالله(ع) برسه تا نفس داری بلند بگو یا حسین(ع)!»

و همه اعضای هیئت، زنجیرزنان و سنج زنان یک صدا «یاحسین» را فریاد می زدند و در آن ایام که کودکی بیش نبودم تصور می کردم صدای ما که این قدر بلند بوده حتما به کربلا و به گوش امام حسین(ع) رسیده است!