هنگامی که به عنوان یک ناظر و از بیرون به جامعه ایران نگاه می کنیم دچار تعجب و حیرت می شویم. می پرسید چرا؟ عرض می کنم. جامعه ای که یک انتخابات مهم و با 75 درصد مشارکت را برگزار کرده، انتخاباتی که آرام و رقابتی برگزار شد، و به طور قطع در سطح بالای استانداردهای انتخابات در جوامع مشابه است: انتخاباتی که به شکل گیری سپری فولادی در برابر بیگانگان بر فراز کشور انجامید، انتخاباتی که مردم و جامعه را نسبت به عبور از وضع موجود امیدوار کرد: این واقعیت اول. واقعیت دوم اینکه جامعه ایران با چالش های بسیار مهمی در زمینه های اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی مواجه است که مردم به امید حل یا حداقل تعدیل این چالش ها