در یادداشت پیشین (کم اما لازم) به طورکلی بر این نکته تاکید شد که نمی توان و نباید انتظار داشت که بشر به بهانه ضرورت فلسفه و فلسفه ورزی زندگی خود را تعطیل کند و اهمیت فلسفیدن اگرچه انکارناپذیر است، اما باید قاعده مند، متناسب و متوازن باشد. در پایان همان یادداشت همچنین تاکید شد که با این همه ضروری است که هر انسانی لحظاتی ولو ثانیه هایی از روز و شبش را به اندیشیدن به مسائل فلسفی از یکسو و اندیشیدن فلسفی به مسائل روزمره از سوی دیگر اختصاص دهد. حالا می خواهیم به تفاوت میان این دو گزینه یعنی تفکر به مباحث فلسفی از یکسو و تفکر فلسفی به موضوعات هرروزه بپردازیم و درباره ضرورت هر دو امر به فراخور توضیح