این روزها در شرایطی که دانش آموزان در مدارس برای رفتن به رشته های نظری سرودست می شکنند صنایع کشور هر روز بیشتر از قبل با بحران نبود نیروی انسانی کارآمد دست وپنجه نرم می کنند. وقتی پای درددل صنعتگران می نشینیم، از نبود نیروی کار خلاق و مهارت یافته می نالند و از سوی دیگر هر روز بر آمار تعداد بی کاران فارغ التحصیل از دانشگاه ها افزوده می شود. در بسیاری از کشورهای دنیا رشته های فنی و حرفه ای به پشتیبانی صنعت شان آمده اند و هرکجا که روی مهارت پروری نیروی انسانی شان سرمایه گذاری کرده اند، حرفی برای گفتن یافته اند؛ اما در ایران هنوز کسی نمی داند درد چیست که بخواهد به درمان فکر کند.