1- «صلاح و فساد» امور و «ثبات و امنیت یا بی ثباتی و ناامنی» دل مشغولی مهمی است. همواره برای دلسوزان جوامع این پرسش مطرح می شود که جامعه ما محکوم به قهقرا و فناست؛ یا بقا و ارتقا و اعتلا و پیشرفت؟ بی تردید پرسش هایی از این قبیل، دغدغه یک ملت جویای پیشرفت و نشانه حیات اوست؛ اینکه عوام و خواص جامعه رصد کنند که آیا روند امور به سامان و صلاح است یا میل به نابسامانی (تباهی فرصت ها و تولید نا امنی و بی ثباتی) دارد؟

2- فساد فرهنگی و اقتصادی و سیاسی و اخلاقی کمش هم زیاد است؛ درست مانند میوه گندیده درون یک سبد که اگر به موقع پالایش نشود، میوه های سالم را هم متعفن و تباه می کند. برخی از این عفونت