دارید با خودتان به بدبختی های تان فکر می کنید. از اداره زده اید بیرون و در این گرما، سرتان را انداخته اید پایین و دارید از سمت سایه کیف روی کول راه می روید و حساب و کتاب می کنید. چاله چوله های زندگی به این راحتی پر نمی شوند. یک کله و یک گله: یک حقوق بخور و نمیر کارمندی و هزاران خواهش و تمنا. صاحبخانه و مدیر مدرسه بچه ها و رییس بانک و عباس دریانی، سوپری سرکوچه، با کلی غریبه و آشنا در پس ضمیرت به ترتیب قد به صف شده اند تا سهم شان را از حقوق و مزایا و اضافه کار و حق ماموریت و حق عائله مندی و یارانه و کوفت و زهرمار بگیرند و از نو بروند ته صف. هیچ کدام از این خیالات واهی از پس جمع و تفریق ساده دخل