شهید مطهری از ظرافت های قرآنی می گوید؛ روشی که برای هنرمندان ما در نوع پرداختن به موضوعات می تواند الگو باشد. او می گوید در مقایسه بین مقام «ابرار» و «مقربون»، قرآن ابتدا مقام و جایگاه ابرار را تشریح می کند و بعد با یک کنایه، مخاطب را متوجه اهمیت مقام والاتر مقربون می کند.

«بدرستی که ابرار در بهشت پرنعمتند، بر تخت های بهشتی تکیه زده و به زیبایی های بهشت نظاره می کنند. طراوت و نشاط فزونی نعمت را در چهره هایشان می بینی. آنان از شراب طهور دست نخورده و مهر شده ای سیراب می شوند، شرابی که پایان آن مشک خوشبوی است و مشتاقان آن باید بر یکدیگر پیشی بگیرند.»1

در آیات بعدی می فرماید به این شراب عالی، قدری افزودنی اضافه می شود که کیفیت آن را دگرگون می کند! نام آن افزودنی «تسنیم» است و تسنیم خودش چشمه ای است که مقربون از آن می نوشند.2

1 سوره مطففین آیات 26 22

2 سوره مطففین آیات 28 27