اکنون هشت منطقه حاشیه نشین در شهرستان سنندج وجود دارد که باتوجه به محدوده طرح جامع شهر سنندج، می توان گفت 12 تا 13 سکونتگاه غیررسمی داریم که جمعیت کثیری از مردم مهاجر را در دل خود جا داده است.

باید قبول کنیم با وجود سرمایه گذاری های دولت و نظام در تمامی استان ها، همچنان نیاز های مردم بویژه جمعیت کثیری از اهالی روستاهای کشور برآورده نشده که این امر در کنار اشتیاق جوانان برای ادامه تحصیل و نیز دست یافتن به بازار کار و درآمدزایی بیشتر، روند مهاجرت از روستاها به شهرها را افزایش داده است. در این میان وضعیت استان کردستان و شهر سنندج بغرنج تر از سایر نقاط کشور است، طوری که طبق مطالعات علمی صورت گرفته و همچنین آمارهای موجود و منتشر شده از سوی سازمان های مسئول و متولی در این بخش، متاسفانه میزان حاشیه نشینی در سنندج سه برابر میانگین کشوری است و به همین دلیل باید برای چاره این معضل و بحران، برنامه ریزی بهتری در دستور کار مدیران و مسئولان استان قرار گیرد.

اکنون مشکلات سکونتگاه های غیررسمی در سنندج بسیار زیاد و متنوع است، طوری که علاوه بر مشکلات خاص همه مناطق حاشیه نشین کشور، در این شهرستان و بجز نواحی منفصل شهری چون نایسر، حاشیه نشین های در انتها فرجه، کانی کوزله و تقتقان هنوز با مشکل برق و فاضلاب و قطعی های مکرر آب آشامیدنی و گاز مواجه اند.

علاوه بر همه اینها درحالی وضعیت شهر سنندج در حوزه حاشیه نشینی نگران کننده است که متاسفانه مقوله حاشیه نشینی در شماری دیگر از شهرهای استان کردستان از جمله بانه، مریوان، قروه و حتی سقز نیز طی چند سال اخیر آغاز شده است. بی شک اجرای سیاست های غلط عامل اصلی مهاجرت مردم از روستاها به شهرهاست که هرچه سریعتر باید جلوی روند روبه رشد حاشیه نشینی در کردستان و شهر سنندج را گرفت و این امر جز با تعامل دستگاه های اجرایی مختلف استان امکان پذیر نیست.