کمپ ترک اعتیاد جایی است حوالی شهرستان «ملکشاهی». در بزرگ به حیاطی باز می شود که منظره دامنه های بلوط پوش «کبیرکوه» را روبه رو دارد. تپه ها و بلوط ها، حیاط بزرگ و عمارت داخلش را احاطه کرده اند. بیرون هیچ صدایی نیست جز وزش باد و آواز پرنده ها؛ آرامش. همان چیزی که ساکنان موقت کمپ، برای یافتن اش، کنار هم جمع شده اند. چند نفرشان دارند در محوطه فوتبال بازی می کنند و بقیه، زیر سایه دیوار ردیف شده اند و تماشا می کنند. روزهای سختی را گذرانده اند. روزهایی که خودشان را از یاد برده بودند. همدرد هستند. شریک روزهای انکار و فراموشی. آمده اند تا در حق خودشان پدری کنند، همان طور که روی دیوار سالن ته حیاط نوشته اند: «در حق خود پدری کن.»