یکی از دغدغه های همیشگی انسان، داشتن امنیت است و دارا بودن «امنیت شخصی» به عنوان مهم ترین جلوه آزادی در هر جامعه به شمار می رود.

این حق در فرآیند دادرسی کیفری معنا و مفهوم مهم تر و برجسته تری پیدا می کند.

احساس امنیت برای بزه دیده یک حق است که برای نهادهای رسمی ایجاد تکلیف می کند. ساز و کارهای قانونی باید به شکلی تنظیم و اجرا شوند که تضمین کننده این حق برای بزه دیده در همه فرآیند دادرسی کیفری باشند که می توان از آن به عنوان دادرسی امنیت محور یاد کرد. هر گاه بزه دیده با خاطری آسوده و بدون هیچ گونه نگرانی در فرآیند دادرسی کیفری شرکت نماید، دادرسی کارآمدتر می شود و سبب آسانی در رسیدگی، کشف موضوع و جمع آوری دلیل می شود.