آرشیو یکشنبه ۲۲ امرداد ۱۳۹۶، شماره ۹۰۰۷
اجتماعی
۱۰

سوالات بی پاسخ، ضرب و شتم یک قانونگذار و یک خدمتگزار

مجید ابهری دکتری علوم رفتاری واستاد دانشگاه، عضو مرکزنخبگان مجمع تشخیص مصلحت نظام الگوهای رفتاری اصلی ترین مبانی انتقال معیارها وضوابط تربیتی درهرجامعه بوده و والدین، آموزگاران ومربیان دوستان هنجارفرستان (چهره های محبوب هنری ورزشی فرهنگی)؛ دولتمردان ومسئولین اصلی ترین نمادهای رفتاری دراین زمینه می باشند. ازطرفی اقتدارنیروهای حافظ امنیت وجایگاه آنان دراین امرمهم ارتباط مستقیم ومنطقی با امنیت اجتماعی وآرامش روانی جامعه دارد.پلیس درهرکشورنشانه امنیت وپناهگاه افراد درمعرض خطر بوده وشغلی محترم وقابل توجه است.احترام به این قشر زحمتکش وخدوم درحقیقت تکریم امنیت وقانونمداری بوده وتنها هنجارشکنان وقانون گریزان با این قشردرستیزوعناد می باشند. دراین مقوله قصدم دفاع ازشخصیت حقیقی پلیس نیست بلکه ازشخصیت حقوقی آن بعنوان پاسداران حریم امنیت وقانونمداری جامعه است. پلیس نیزانسان است وتاثیرپذیر ازمشکلات خانوادگی، اجتماعی واقتصادی وممکن است درشرایط روحی وروانی خاص مثل همه ما مرتکب رفتاری نا خوشایند گردد.دراینگونه مواقع برخورد هنجارفرستان وگروه های مرجع رفتاری باید بهتر، مثبت تر وانسانی تر از دیگران بوده ودرجایگاه همدردی وهمدلی موجب آرام گردانی روحی ورفتاری وی باشیم. متاسفانه درمورد اخیرکه باعث تاسف وتاثراکثریت احاد جامعه مخصوصا نخبگان علمی وفرهنگی واجتماعی گردید؛ یک نفردرجایگاه قانونگذاری باضرب وشتم یک خدمتگزار موجب وهن امنیت وانتظام جامعه گردید. به فرض محال(دراین مورد مامورهیچ خطایی نداشته) وقوع خطا ازسوی مامورآیا امربه معروف وروش نهی ازمنکرشکستن بینی وی است؟ قانون شکنان وهنجارستیزان براساس تربیت صنفی خود مامورین را دشمن پنداشته واحتمال هتک حرمت یا تهاجم به آنها را دارند،تازه بعید است که ضرب وجرح را به ادبیات لمپنی و وندالی خود چاشنی سازند.اما مشاهده اینگونه رفتارخشن ازیک قانونگذارکه درمحل عصاره فضایل ملت قراردارد موجب بهت وحیرت وتاسف است. این مامور درمقابل پرسش فرزندان واقوام خود مبنی برهویت ضارب چه باید بگوید؟ ناظرین وتماشاگران این منظره سخیف چه قضاوتی درموردشان

و جایگاه نماینده وتربیت اجتماعی خواهند داشت؟ تخریب وتضعیف روحیه مامورین که سپربلای مردم درمقابله با ویروسهای ضد امنیتی چه عواقبی برای جامعه خواهد داشت،؟ آیا اگرجای این دونفرعوض می شد قانون به راحتی ازموضوع چشم پوشی می کرد؟ و ده ها پرسش فردی وجمعی که دراین مقوله مطرح می باشند چه وقت وکجا با پاسخ متین ومنطقی روبه رو خواهندشد؟