از دیرباز در روابط بین الملل نظریات متعددی برای شناخت نحوه رفتار بازیگران دولتی ارائه شده است، از نظریات واقع گرایانه گرفته تا نظریات سازه انگارانه. نظریات تصمیم گیری در سیاست خارجی و روابط بین الملل که بر «انتخاب عقلانی» تاکید می کنند، مسائل مربوط به «هزینه- فایده» را در حوزه سیاست خارجی مورد توجه قرار می دهند. نظریه انتخاب عقلانی که به دنبال افزایش کارایی و به حداکثر رساندن مطلوبیت برای یک بازیگر است، بر اساس محاسبه هزینه- فایده تنظیم شده است و به عبارتی فرد را در سیستم ارزیابی «از دست داده ها» در مقابل «به دست آورده ها»، یا به زبان ساده تر، «داده ها» در برابر «ستانده ها» قرار می دهد.1 تمام