بحث مصلحت سنجی در احکام و تصمیمات نظام اسلامی، نیازمند رجوع به فقه و متون دینی و بررسی جدی تر است تا شاید اطراف مسئله بیشتر باز شود. احکام الهی در دین مبین اسلام، موضوعاتی دارد که موضوعاتی تغییرپذیر است؛ اما خود احکام الهی ثابت هستند. به عبارت روشن، این احکام براساس مصالح و مفاسد واقعی است که خداوند متعال به آن امر فرموده و بنابراین هیچ گونه تغییری پیدا نمی کند. در عین حال در فقه، عناوین دیگری هم وجود دارد که در چارچوب آن ممکن است احکام وضعیت دیگری پیدا کنند که از آنها به عنوان احکام ثانویه یاد می شود. به عنوان مثال، حکم اولیه خوردن مردار، حرام بودن آن است. فرض کنید فلان خوراکی حرام است؛ اما