شست و شو، پاکی و غسل از گذشته های دور در بین ایرانیان اهمیت زیادی داشته است، بر اساس شواهد پرداختن به نظافت و طهارت در ایران به زمان پیش از زرتشت بازمی گردد. مهر پرستان پیش از مراسم مذهبی به مدت سه روز و سه شب در فواصل معین غسل می کردند، اهمیت آب در آیین میترا به حدی بود که اغلب مهراوه ها را در کنار چشمه سارها و آب های روان می ساختند. از پاکی جسم و روح در دین زرتشت تحت عنوان اشویی یاد شده است، در تعالیم زرتشت اندیشه وابستگی پاکی جسم و روان به یکدیگر از نعمت های بزرگ به حساب می آید، به گونه ای که ایرانیان باستان برای دور کردن آلودگی و گناه از خود همواره شست و شو می کردند و حتی برای آناهیتا ایزد