وضعیتی را تصور کنید که در مسیر انجام کاری هستید، شکست های فراوانی تجربه می کنید، اما در این مسیر هر از چندگاهی موفقیتی کوچک یا حتی بزرگ اما مقطعی و ناگهانی را به دست می آورید. اما این موفقیت ها تغییری در رویه و روند شما در ادامه مسیر هم نخواهد داشت و اغلب مسیر را با عدم موفقیت طی خواهید کرد.

با علم به این عدم موفقیت اقدام به بزرگنمایی نسبت به موفقیت های مقطعی کرده و سعی دارید خود را در انجام امور فردی دارای برنامه، با هدف و موفق معرفی کنید، سوال اینجاست، آیا واقعا فردی موفق به شمار می آیید؟ اگر مسیر بررسی شود و شکست ها عیان شوند بازهم سعی در موفق جلوه دادن خود خواهید داشت؟ پوشاندن نقوص به وسیله سر و صدای کاذب موفقیت های مقطعی تا کی جوابگو خواهد بود؟