همین حالا که دارم این یادداشت را می نویسم تازه از مکالمه غمگینانه ای با یک کارگردان جوان و بااستعداد فارغ شده ام. جوانی که با اتکا به توانایی فردی مسیر پرسنگلاخ سینما را آمده و به خاطر بی نیازی تهیه کننده اش اسیر فیلم اولش شده.

برای درک بهتر سخنم اجازه بدهید به چهار یا پنج سال پیش برگردیم. دربخش سینه فونداسیون کن دو جوان تازه نفس ایرانی نگاه ها را به سمت خود کشاندند. نخست آناهیتا قزوینی زاده که با فیلم «سوزن» برنده جایزه شد و دوم نوید دانش که با فیلم کوتاه «دوئت» تحسین مخاطبان و منتقدان را برانگیخت. نوید بعد از بازگشت از کن، فیلمنامه بلند همین فیلم را نوشت. آن را ساخت و تمام کرد. به چند