گفت قرارمان میدان انقلاب، همین طور که می خندید پشت تلفن گفت: «این چسبیدن به دروازه غار یعنی اینکه بقیه شهر خیلی کارش درسته؟ حالا شما عرق خاصی داری به دروازه غار، بحث آن جداست؛ اما می خوام ببرمت یک جای جدیدم ببینی، بری واسه خبرنگارا تعریف کنی که چقدر کارت درسته». جلوی سینما بهمن قرار می گذاریم. کلاه ایمنی اش را بالا نمی برد و با سر اشاره می کند که سوار شوم.

بهمن از آدم های مورد اعتماد است؛ در همه این سال ها، وقتی نبوده که بخواهیم برای گشت زنی به دروازه غار برویم و نباشد. حالا به قول خودش می خواهد دودی های خفن تری را نشانم دهد؛ آنهایی که هنوز کراک می کشند و بعدش شیشه را با ولع نفس می کشند.