«روزنامه فروشی مثل هر کار دیگری عشق می خواهد و علاقه. متاسفانه این روزها دیگر از عشق به روزنامه فروشی خبری نیست. دکه دارها بیشتر غم نان دارند تا فروش روزنامه به همین خاطر به فروش سیگار و چای و تنقلات روآورده اند وگرنه مردم هنوزهم روزنامه خواندن را دوست دارند.»این ها بخشی از حرف های «ابراهیم رنجبر امیری» روزنامه فروش 90 ساله ای است که از 9 سالگی این شغل را پیشه خود کرده و بیش از 80 سال با عشق فقط روزنامه فروخته است. وقتی از ایشان دعوت کردیم برای انجام گفت و گو به دفتر روزنامه بیاید با اشتیاق پذیرفت و راس ساعت مقرر حاضر شد. همراه خود دو جلد کتاب آورده بود؛ خاطرات زندگی و شغلش که با قلم خود به رشته تحریر درآورده بود. گفت جلد سومش نیز در دست نگارش است.صمیمی و خونگرم، شاداب و خوش برخورد است و دارای حافظه ای کم نظیر در یادآوری اسامی و اتفاقات تاریخی.