باشگاه های پرسپولیس و استقلال به نحوه بلیت فروشی و شفاف نبودن درآمدهای آن اعتراض کردند تا سازمان لیگ اختیار بلیت فروشی در دیدارهای خانگی دو تیم را به خودشان واگذار کند. اخباری که دیروز از ورزشگاه آزادی آمد، چندان خوشایند نبود. اولین تجربه بلیت فروشی مستقل، اصلا تجربه شیرینی نبود و بی برنامگی، هرج ومرج و هیاهو حرف اول را می زد. سوال اول در مواجهه با این به هم ریختگی این است: «آیا نمی شد ابتدا بسترهای لازم را فراهم می کردند و بعد از آن، عملیات انتقال به باشگاه ها صورت می گرفت؟»

هواداران پرسپولیس و استقلال سرمایه های این فوتبال هستند؛ ولی ما حق نداریم هرطور که دلمان خواست با این سرمایه ها برخورد کنیم. امکانات و خدمات ما در بیشتر ورزشگاه های ایران (اگر نگوییم همه ورزشگاه های ایران) پایین تر از استانداردهای روز دنیاست. آن وقت بلیت فروشی ما هم باید با دعوا و درگیری و کشمکش باشد؟ گناه این هوادار فقط عشق اوست؟ فوتبال روز دنیا دیرزمانی است که خرید بلیت را به فضای مجازی منتقل کرد. زشت نیست که فوتبال اول آسیا (در ظاهر) این گونه بلیت بفروشد و تماشاگر برای یک بلیت، تحت فشار دریای انسانی قرار بگیرد؟ البته متاسفیم که تجربه اول بلیت فروشی به رایگان شدن بازی منجر شد.

امیدواریم تمام مشکلات دیروز خیلی سریع بررسی و رفع شود تا در آینده شاهد چنین بلوایی برای خرید یک بلیت نباشیم.