رسیدیم به روز شعر. احتمالا بعضی سازمان ها و نهادها به جهت رعایت تقویم، پارچه ای، کاغذی می زنند به دیوار و این روز عزیز را گرامی می دارند. چه بسا شب شعر هم برگزار کنند و به شاعران جوان سکه بدهند. شعر هنوز در ایران تا حدودی زنده است و شنیده می شود. شاعران جوانی پا به عرصه می گذارند و کار اسلاف خود را پی می گیرند. آنهایی که با این قلم شکسته آشنایی دارند می دانند که نسبتی با شعر نو ندارم و چندان با «نو»گوها رفیق نیستم. اما این دلیل نمی شود که در روز شعر مقام آنها را نستایم و این روز را به ایشان تبریک نگویم. درست است که روز شعر مصادف است با وفات شاعر و به قلم سخت می آید که بگوید این روز خجسته باد،