دیروز گفتیم که دولت قول داده بود جوان گرایی کند و از زنان در مدیریت کلان کشور استفاده کند و الان مردم شاکی هستند پس چی شد؟ و آیا سرشان گول مالیده شد که تکرار کردند؟ که ما قضیه جوان گرایی را توضیح دادیم و امروز قضیه زنان را بررسی می کنیم.

به نظر ما آقای روحانی به قولش عمل کرد و با ندادن سمت مدیریتی و وزارتی به زنان از حق زنان دفاع کرد. چطوری؟ مثلا همین الان آقای روحانی پا شده رفته آمریکا. خب اگر یک زن رئیس جمهور بود یا وزیر بود و با آقای روحانی می رفت، کی الان داشت چلو دم می گذاشت که بچه ها از مدرسه می آیند ناهار بخورند؟ یا مثلا کی به گلدان ها آب می داد، آن هم وقتی می دانیم بحران محیط زیستی داریم. شاید الان یک زن، مسئول محیط زیست مملکت نباشد، اما توجه کنید که الان هزاران زن مسئول گلدان های خانه هستند. اصلا شعار دولت روحانی و شازده کوچولو این است که «هر کسی مسئول گل خودشه»، ایشالا هم دوره بعد ما هزاران زن داریم که سابقه مدیریت خردگلدانی دارند و می توانند چهار سال بعد ارتقا پیدا کنند و مدیر باغچه بشوند و 60 سال بعد که خیلی متبحر شدند به وزارت گل های آپارتمانی برسند.

این از این. اما آن یکی چی؟ ببینید الان همه مدیران و وزیران اصلی مملکت مرد هستند. آیا این یعنی زنان ما ناتوان هستند؟ حتما که نه. نظر دولت ایناست که اقتصاد و سیاست و بین الملل ما الان در وضعی نیست که مدیر ویژه بخواهد و الان کارها خیلی دم دستی است و اصلا در شان زنان توانمند ما نیست و الان بهتر است زنان غیور ما تا اطلاع ثانوی باغچه آب بدهند.