راهبرد آمریکا در قبال توافق هسته ای با ایران، تشدید سخت گیری ها و تحریم هاست نه لغو توافق.

روزنامه الوب چاپ لندن نوشت: توافق مزبور مبتنی بر لغو تحریم های اعمال شده از سوی اتحادیه اروپا و آمریکا و سازمان ملل علیه ایران در ازای موافقت تهران با اعمال محدودیت های طولانی مدت در مورد برنامه های هسته ای اش بود.

دونالد ترامپ رئیس جمهوری آمریکا در مورد توافق هسته ای طی دوران مبارزه انتخاباتی اش تهدید کرد که آن را پاره خواهد کرد اما امروزه به نظر می رسد نظریه پاره کردن توافق غیرقابل تحقق است، زیرا شرایط تغییر کرده و همچنان که مایکل سینگ مدیر اداری مرکز علمی خاور نزدیک واشنگتن می گوید، چه بخواهیم چه نخواهیم نمی توانیم به سادگی زمان را به عقب برانیم. در مورد ایران به عنوان نقطه شروع باید سیاست واقع بینانه داشت.حتی کشورهایی که در ابتدا مخالف توافق هسته ای بودند امروزه معتقدند که نمی توان آن را لغو کرد و این اقدامی است که ایران می تواند از آن استفاده کند و آن را به عنوان مظلومیت خود مطرح کند و به موقعیت خود که از سوی غرب مورد هدف واقع شده تقویت ببخشد.

ترامپ می تواند حداکثر استفاده را از توافق ببرد و تلاش های ایران را ناکام بگذارد. اگر ایده عقب نشینی ترامپ از توافق هسته ای ایران اروپایی ها را می ترساند، این ایده به نوبه خود به منبعی برای استفاده از سوی ترامپ تبدیل شد.

تیلرسون گفت که «دولت ترامپ در حال کامل کردن استراتژی تعامل با ایران است.» وی بار دیگر از «لزوم مقابله با تهدید گسترده تر شکل گرفته از سوی ایران و بسنده نکردن به توانایی های هسته ای اش» سخن به میان آورد.

پیش بینی می شود رویکرد واشنگتن مبنی بر در پیش گرفتن استراتژی جدید بر شدت فشارهای منطقه ای اعمال شده علیه ایران بیافزاید.

مایکل سینگ مدیر اداری مرکز علمی واشنگتن تاکید دارد که علیرغم جدی بودن طرح تیلرسون و صحیح بودن آن اما این طرح یک نکته مهم را فراموش کرده است و آن اینکه بدون وجود نزدیکی با ثبات به توافق هسته ای چه بسا سوال های مطرح در مورد سرنوشت توافق هسته ای منجر به از هم گسیختگی گسترده تر دیپلماسی آمریکا نسبت به ایران و دیگر مسائل سرنوشت ساز خاورمیانه و کارشکنی در راه آنها شود.