زاده نخستین روز خزان بود و همه زندگی اش رنگی از پاییز داشت. مردی که او را یکی از قله های بنام غزل معاصر نام داده اند، در گیر و دار زندگی روزمره و بالا و پایین های همیشگی اش، نبود. شوریده بود و شیدا و هر شعرش خود گویای این شوریدگی بود. شاعری که به گفته علیرضا رییس دانا - مدیر انتشارات «نگاه»- شعرش برآمده از نحوه سلوک او با زندگی بود. جوشیده از عواطف و احساسات رقیق، همان هایی که رشته زندگی اش را از هم گسیخت. شعر کمتر شاعری به حد منزوی ناشی از دغدغه ها و فراز و فرودهای زیست شاعر است، زندگی اش سلسله ای از ناکامی ها و نامرادی هاست و همواره درگیر روزمرگی های جاری زندگی بود اما دغدغه اصلی اش یعنی خلق