مرد میانسال با صورتی استخوانی که با ریش های سیاه نامرتب پوشیده شده، مقابل دوربین ایستاده و با لحنی سراسر حزن در مورد کار و یکی از دوستانش توضیح می دهد. هر چند دقیقه دستش را به پیشانی بلندش می کشد، عرق روی صورتش را پاک می کند و بازهم کلامش را دنبال می گیرد. او کارگر یکی از کارخانه های صنعتی کشور است که بختش به اندازه پیشانی اش بلند نیست. چند ماه می شود که حقوق نگرفته و نگران ادامه کارش است. تصویر او طی سه روز گذشته بارها و بارها در فضای مجازی پخش شده و کاربران اینترنتی او را نمادی از میان جمعیت عظیم کارگران هپکو با چهره هایی شرمنده خانه و خانواده هایشان گرفته اند.