جریده برداری و سقایی در تاریخ عزاداری با اهل فتوت و جوانمردی پیوند دارد. منابع تاریخی از انجام این آیین ها توسط اهل فتوت در دوره ایلخانی و صفویه سخن می گویند. سقایی ذکر مصائب وارده بر عترت رسول خدا بویژه امام حسین(ع) و یارانش به صورت نوحه سرایی دسته جمعی و هماهنگ بدون سینه زنی، زنجیر زنی، سنج و طبل زنی است. جریده علم مخصوصی بود که آن را در مقابل تکیه و حسینیه نصب می کردند و در پیشاپیش دسته های عزادار حرکت می دادند. اهل فتوت از جمله گروه های اجتماعی و آیینی در تاریخ ایران بتدریج شخصیت امام علی(ع) را به عنوان اسوه و الگوی فتوت پذیرفتند. در فتوت نامه سلمی نگارش قرن پنجم هجری به جایگاه امام در فتوت