جنگ جهانی به خاک شوروی کشیده شده بود. استالین می دانست برای پیروزی در جنگ با نازی ها یا دست کم مقابله با حملاتشان به سلاح های پیشرفته نیاز دارد. از این رو بود که از گلوشکو، دانشمند موشکی مورد اعتمادش خواست بهترین دانشمندان را انتخاب کند تا با استفاده از دانش آنها سامانه های پیشرفته نظامی ساخته شود. گلوشکو، افرادش را جمع کرد؛ همان هایی که چند نفرشان به اتهام واهی خیانت به زندان افتاده بودند. میان آنها توپولف، تومانسکی، لومانسکی و بسیاری از طراحان و دانشمندان سامانه های هوایی و موشکی شوروی سابق دیده می شدند و البته سرگئی پاولویچ کارالیف که از نامدارترین شان بود.