گفتیم تئاتر فرامدرن با انکار الگوی خطی تئاتر داستان محور و با حذف کشمکش های دوقطبی و رابطه زیرمتنی یا بینامتنی میان واقعیت روزمره و رویدادهای صحنه، ساختار پراکنده و چندلایه ای را عرضه می کند که با مجموعه شرایط فرهنگی و گفتمانی دوران معاصر و تجربه های انسان امروز همخوانی بیشتر و نزدیک تری دارد. منظور من از تئاتر فرامدرن، نه تئاتر پست مدرن، آن دسته از تجربه های مدرن تئاتر امروز است که داستان و روایت در آنها، به درجات مختلف، به حداقل ممکن کاهش یافته و همه اجزای نمایش، ازجمله اشخاص درگیر در آنها فاقد هرگونه پیش زمینه روشن اجتماعی یا فردی هستند و هیچ گونه اصراری هم در انتقال یک مفهوم یا معنای یگانه